23 Δεκεμβρίου 2017 – 2:53 μμ
Αναρτήθηκε στις Καφενείο Γυναικών
Λίγες ώρες για αντισεξιστική συνάντηση, ενημέρωση για αντισεξιστικές κινήσεις ανά την επικράτεια, ανταλλαγή βιωμάτων και απόψεων, αλληλοστήριξη και αντισεξιστική ενδυνάμωση.
κάθε 3η Τρίτη του μήνα στις 19:00
στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο ΑΝΑΤόΠΙΑ (Τσαμαδού 81)
Το Γυναικείο Καφενείο ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα στις αρχές του 2015 έχοντας ως ανάγκη να φανερώσουμε τα βιώματα μας ως γυναίκες, να μοιραστούμε προβληματικές συμπεριφορές που έχουμε δεχτεί , να κουβεντιάσουμε με ειλικρίνεια τα όσα σεξιστικά κατάλοιπα κουβαλάει η καθεμία και εν τέλη, μέσα από όλα αυτά, να δυναμώσουμε.
Αρνηθήκαμε εξ αρχής την αντίληψη της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας πως ο σεξισμός και η πατριαρχία δεν υπάρχουν πλέον, πως η γυναίκα είναι ίση με τον άντρα, πως οι γυναικοκτονίες και οι επιθέσεις σε γυναίκες είναι «μεμονωμένα περιστατικά». Αρνηθήκαμε αυτή την αντίληψη γιατί προσπαθεί να κουκουλώσει τα βιώματα μας και την καθημερινότητα μας, προσπαθεί να αποκρύψει το ξύλο που τρώνε οι γυναίκες στις ελληνικές οικογένειες, τους εκατοντάδες βιασμούς, τα χιλιάδες υποτιμητικά σχόλια στον δρόμο, τα βλέμματα και τις επιβλητικές κινήσεις από τους εργοδότες και τους πελάτες. Προσπαθεί να αποκρύψει πως το σώμα μας είναι πεδίο μάχης, το οποίο όλοι έχουν δικαίωμα να εκμεταλλευτούν (πχ. καταναγκαστική πορνεία), να υποτιμήσουν («είσαι χοντρή να αδυνατήσεις!», «είσαι πολύ αδύνατη, δεν είσαι γυναίκα!») , να σχολιάσουν («έτσι πως ντύνεσαι κανείς άντρας δεν θα σε κοιτάξει»), να στοχοποιήσουν («μαζέψου λίγο, προκαλείς» , «τα θελες και τα ‘παθες» ) και να καθορίσουν («χαμογέλα, βάψου, φόρα πιο κοντή φούστα να χαρούν και οι πελάτες!»), πέρα από εμάς τις ίδιες!
Έτσι ένα καφενείο από και μόνο για γυναίκες ήταν και είναι για εμάς, το φυσικό επακόλουθο της άρνησης μας να δεχτούμε πως η πατριαρχία και ο σεξισμός δεν υπάρχουν. Γιατί όπως και άλλα κομμάτια αυτής της κοινωνίας που δέχονται βία και υποτίμηση μόνο και μόνο γι αυτό που είναι (πχ οι μετανάστες και οι μετανάστριες ή οι ομοφυλόφιλοι), έτσι και εμείς, χρειαζόμαστε και δικούς μας χρόνους και τόπους, ώστε να μοιραστούμε όλα αυτά που νιώθουμε και που σκεφτόμαστε ως άμεσοι αποδέκτες του σεξισμού και της πατριαρχίας. Ώστε να σταματήσουμε να εσωτερικεύουμε την υποτίμηση που δεχόμαστε (λες και είναι ατομικό πρόβλημα) αλλά να δούμε έμπρακτα πως όλες μας βιώνουμε παρόμοια πράγματα. Επιθυμούμε να φτιάξουμε ένα καφενείο που θα ενδυναμώνουμε και θα αλληλοστηριζόμαστε μέσα από τις κουβέντες μας αλλά και την έμπρακτη βοήθεια μας.
Το γυναικείο καφενείο λοιπόν, υπάρχει για να καλύψει αυτές μας τις ανάγκες και όχι για να αντικαταστήσει οποιαδήποτε μικτή αντισεξιστική δράση. Ουσιαστικά είναι ακριβώς αυτό που λένε οι δύο λέξεις: ένα καφενείο που έχει ως σημείο αφετηρίας την γυναικεία εμπειρία συγκεκριμένα, πάνω στο σεξισμό. Δεν είμαστε συνέλευση με κοινές απόψεις, ούτε επιθυμούμε να γίνουμε. Επίσης δεν αναιρούμε το δικαίωμα οποιουδήποτε να μιλήσει και να δράσει ενάντια στην πατριαρχία, αλλά κάνουμε ακριβώς το αντίθετο: η ενδυνάμωση μας ωφελεί τον αντισεξιστικό λόγο και δράση γενικότερα…
Το καφενείο, λοιπόν, στεγάζει τα παραπάνω στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο ΑΝΑΤόΠΙΑ και οποιαδήποτε γυναίκα ενδιαφέρεται μπορεί να μας βρει εκεί κάθε 3η Τρίτη του μήνα μετά τις 7μμ.
Αναρτήθηκε στις Καφενείο Γυναικών
Λίγες ώρες για αντισεξιστική συνάντηση, ενημέρωση για αντισεξιστικές κινήσεις ανά την επικράτεια, ανταλλαγή βιωμάτων και απόψεων, αλληλοστήριξη και αντισεξιστική ενδυνάμωση.
κάθε 3η Τρίτη του μήνα στις 19:00
στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο ΑΝΑΤόΠΙΑ (Τσαμαδού 81)
Το Γυναικείο Καφενείο ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα στις αρχές του 2015 έχοντας ως ανάγκη να φανερώσουμε τα βιώματα μας ως γυναίκες, να μοιραστούμε προβληματικές συμπεριφορές που έχουμε δεχτεί , να κουβεντιάσουμε με ειλικρίνεια τα όσα σεξιστικά κατάλοιπα κουβαλάει η καθεμία και εν τέλη, μέσα από όλα αυτά, να δυναμώσουμε.
Αρνηθήκαμε εξ αρχής την αντίληψη της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας πως ο σεξισμός και η πατριαρχία δεν υπάρχουν πλέον, πως η γυναίκα είναι ίση με τον άντρα, πως οι γυναικοκτονίες και οι επιθέσεις σε γυναίκες είναι «μεμονωμένα περιστατικά». Αρνηθήκαμε αυτή την αντίληψη γιατί προσπαθεί να κουκουλώσει τα βιώματα μας και την καθημερινότητα μας, προσπαθεί να αποκρύψει το ξύλο που τρώνε οι γυναίκες στις ελληνικές οικογένειες, τους εκατοντάδες βιασμούς, τα χιλιάδες υποτιμητικά σχόλια στον δρόμο, τα βλέμματα και τις επιβλητικές κινήσεις από τους εργοδότες και τους πελάτες. Προσπαθεί να αποκρύψει πως το σώμα μας είναι πεδίο μάχης, το οποίο όλοι έχουν δικαίωμα να εκμεταλλευτούν (πχ. καταναγκαστική πορνεία), να υποτιμήσουν («είσαι χοντρή να αδυνατήσεις!», «είσαι πολύ αδύνατη, δεν είσαι γυναίκα!») , να σχολιάσουν («έτσι πως ντύνεσαι κανείς άντρας δεν θα σε κοιτάξει»), να στοχοποιήσουν («μαζέψου λίγο, προκαλείς» , «τα θελες και τα ‘παθες» ) και να καθορίσουν («χαμογέλα, βάψου, φόρα πιο κοντή φούστα να χαρούν και οι πελάτες!»), πέρα από εμάς τις ίδιες!
Έτσι ένα καφενείο από και μόνο για γυναίκες ήταν και είναι για εμάς, το φυσικό επακόλουθο της άρνησης μας να δεχτούμε πως η πατριαρχία και ο σεξισμός δεν υπάρχουν. Γιατί όπως και άλλα κομμάτια αυτής της κοινωνίας που δέχονται βία και υποτίμηση μόνο και μόνο γι αυτό που είναι (πχ οι μετανάστες και οι μετανάστριες ή οι ομοφυλόφιλοι), έτσι και εμείς, χρειαζόμαστε και δικούς μας χρόνους και τόπους, ώστε να μοιραστούμε όλα αυτά που νιώθουμε και που σκεφτόμαστε ως άμεσοι αποδέκτες του σεξισμού και της πατριαρχίας. Ώστε να σταματήσουμε να εσωτερικεύουμε την υποτίμηση που δεχόμαστε (λες και είναι ατομικό πρόβλημα) αλλά να δούμε έμπρακτα πως όλες μας βιώνουμε παρόμοια πράγματα. Επιθυμούμε να φτιάξουμε ένα καφενείο που θα ενδυναμώνουμε και θα αλληλοστηριζόμαστε μέσα από τις κουβέντες μας αλλά και την έμπρακτη βοήθεια μας.
Το γυναικείο καφενείο λοιπόν, υπάρχει για να καλύψει αυτές μας τις ανάγκες και όχι για να αντικαταστήσει οποιαδήποτε μικτή αντισεξιστική δράση. Ουσιαστικά είναι ακριβώς αυτό που λένε οι δύο λέξεις: ένα καφενείο που έχει ως σημείο αφετηρίας την γυναικεία εμπειρία συγκεκριμένα, πάνω στο σεξισμό. Δεν είμαστε συνέλευση με κοινές απόψεις, ούτε επιθυμούμε να γίνουμε. Επίσης δεν αναιρούμε το δικαίωμα οποιουδήποτε να μιλήσει και να δράσει ενάντια στην πατριαρχία, αλλά κάνουμε ακριβώς το αντίθετο: η ενδυνάμωση μας ωφελεί τον αντισεξιστικό λόγο και δράση γενικότερα…
Το καφενείο, λοιπόν, στεγάζει τα παραπάνω στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο ΑΝΑΤόΠΙΑ και οποιαδήποτε γυναίκα ενδιαφέρεται μπορεί να μας βρει εκεί κάθε 3η Τρίτη του μήνα μετά τις 7μμ.
