https://polysyntrofikotita.wordpress.com/
Οι ανοιχτές σχέσεις στην Ελλάδα του σήμερα
Posted on 26/08/2014
Συνέντευξη με μια πολυσυντροφική ακτιβίστρια
Μέρος Α΄
Το ιστολόγιο polyamorygr εξασφάλισε για σας μια αλλιώτικη συνέντευξη. Η Λίζα Αστερίου, ακτιβίστρια στο χώρο της πολυσυντροφικότητας, μιλάει για τις εμπειρίες και τις σκέψεις της. Πώς βιώνει τις ανοιχτές σχέσεις μια γυναίκα στη χώρα μας; Ποια είναι τα μυστικά της και ποια τα εμπόδια που αντιμετωπίζει; Στη συνέχεια θα δείτε το πρώτο μέρος της συνέντευξης. Σύντομα θα δημοσιευτεί και το δεύτερο!
Λίζα, περίγραψέ μας τον εαυτό σου με λίγα λόγια.
Πολύπλευρη, πολύχρωμη, πολυσυλλεκτική. Ανήσυχο πνεύμα, με μεγάλο εύρος ενδιαφερόντων και αναζητήσεων. Αριστερή και φεμινίστρια, διανοούμενη και ακτιβίστρια. Με σπουδές στην ψυχολογία και στο μεγάλο πανεπιστήμιο της ζωής. Πλούσια σε εμπειρίες, χαμόγελα, συναισθήματα.
Έχεις φτιάξει στο Facebook τη σελίδα «Ανοιχτές σχέσεις» και την ομάδα με τον ίδιο τίτλο. Πώς ακριβώς αντιλαμβάνεσαι τον όρο «ανοιχτές σχέσεις»;
Πάντως όχι σαν «ανοιχτά πόδια»! Ο όρος «ανοιχτές σχέσεις», δυστυχώς, συχνά παρεξηγείται. Οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι απλώς μιλάμε για ευκαιριακό σεξ. Δεν θα ξεχάσω την εμπειρία που είχα ένα βράδυ σ’ ένα ήσυχο μπαράκι όταν ένας από τους θαμώνες μου έπιασε κουβέντα. Μου εξομολογήθηκε ότι ψάχνει τη γυναίκα των ονείρων του κι εγώ με τη σειρά μου του αποκάλυψα ότι είμαι φαν των ανοιχτών σχέσεων. Η απάντησή του μου ήρθε κάπως σαν … κεραμίδα: «Πάμε στην τουαλέτα να κάνουμε σεξ;»
Ας ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, ότι οι ανοιχτές σχέσεις είναι σχέσεις και όχι ξεπέτες της μιας βραδιάς. Το χαρακτηριστικό τους είναι πως πρόκειται για καταστάσεις συναινετικά μη μονογαμικές. Μπορούν να πάρουν ποικίλες μορφές. Μια απ’ αυτές είναι η πολυσυντροφικότητα – αυτό που στα αγγλικά λέγεται polyamory και ενίοτε μεταφράζεται ως «πολυερωτισμός». Μια άλλη συνηθισμένη μορφή ανοιχτών σχέσεων είναι το swinging, που στα ελληνικά αποδίδεται ως «ανταλλαγή συντρόφων». Στα πλαίσια της πολυσυντροφικότητας οι άνθρωποι διατηρούν μακροχρόνιες ερωτικές σχέσεις με περισσότερα άτομα από ένα. Αντίθετα, το swinging το ασκούν ζευγάρια που συνευρίσκονται ερωτικά με άλλα ζευγάρια ή μεμονωμένα άτομα, συνήθως χωρίς βαθύτερη εμπλοκή μαζί τους.
Πότε συνειδητοποίησες το ενδιαφέρον σου για τις ανοιχτές σχέσεις;
Πολύ νωρίς. Κοιτάζω πίσω στο παρελθόν και βλέπω ένα δεκατριάχρονο κορίτσι ν’ αναρωτιέται: γιατί οι ερωτικές σχέσεις θα πρέπει να βασίζονται στην κτητικότητα και τη ζήλια; Για ποιο λόγο οι άνθρωποι προσποιούνται ότι δήθεν δεν έχουν σεξουαλικές επιθυμίες για άλλα άτομα; Γιατί τα ζευγάρια προσπαθούν να χτίσουν γύρω τους τείχη; Τώρα θα μου πεις «πολύ προχωρημένες απορίες για μια δεκατριάχρονη». Κι όμως, έτσι σκεφτόμουν τότε. Πιστεύω, λοιπόν, ότι από τη φύση μου είμαι πολυσυντροφική, με την ίδια έννοια που κάποιοι άνθρωποι νιώθουν ότι γεννήθηκαν straight ή gay. Αυτή η ιδιότητά μου αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι του εαυτού μου και δεν είναι κάτι που θα μπορούσα ν’ αλλάξω, ακόμη κι αν το ήθελα.
Με ποιο τρόπο εφαρμόζεις την πολυσυντροφικότητα στη ζωή σου;
Έχω περάσει από πολλές και ποικίλες σχέσεις και χαίρομαι γι’ αυτό. Για αρκετά χρόνια ήμουν παντρεμένη, ενώ δοκίμασα και διάφορες μορφές συμβίωσης. Κάθε εμπειρία που αποκόμισα ήταν σημαντική. Ναι, δοκίμασα και την οδό της μονογαμίας (πώς λέμε «την οδό της απωλείας…») και κατέληξα ότι δεν είναι για μένα. Σε κάποιους άλλους ανθρώπους μπορεί να ταιριάζει, σε μένα σίγουρα όχι.
Για μια δεκαετία, λοιπόν, πειραματιζόμουν συστηματικά με διάφορες μορφές ανοιχτών σχέσεων. Τα τελευταία τρία χρόνια ακολουθώ το δρόμο της «ανεξάρτητης πολυσυντροφικότητας» – ο αγγλικός όρος είναι solo polyamory. Αυτό σημαίνει ότι διατηρώ παράλληλες σχέσεις, με πλήρη γνώση και συναίνεση όλων, χωρίς να μπαίνω σε σχέση ζευγαριού ή τρίο ή κάποιου άλλου σχήματος. Η κάθε σχέση μου παραμένει ξεχωριστή από τις άλλες κι εγώ απολαμβάνω τη μοναδικότητά της. Μου αρέσει αυτός ο τρόπος ζωής γιατί μου δίνει πολύ μεγάλη ελευθερία – από τη φύση μου είμαι βαθιά ανεξάρτητος άνθρωπος.
Πώς αντιμετωπίζεις τα θέματα κτητικότητας και ζήλιας;
Τα έχω λύσει … διά της καταργήσεώς τους! Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό γιατί είμαι ένας από τους λίγους ανθρώπους που δεν ζηλεύουν – αν και θυμώνω αρκετά εύκολα όταν ένας από τους συντρόφους μου δεν είναι εντάξει απέναντί μου, για οποιοδήποτε λόγο. Πάντως, η κτητικότητα στις ανθρώπινες σχέσεις είναι αδιανόητη για μένα: οι έννοιες «κτήση» ή «ιδιοκτησία» μπορεί να ισχύουν απέναντι σε άψυχα πράγματα, πώς μπορούν όμως να ισχύουν για ανθρώπινα όντα; Πώς είναι δυνατόν ένα πρόσωπο που αγαπάμε να το βλέπουμε περίπου σαν ένα αντικείμενο που βρίσκεται στην κατοχή μας; Συμπαθάτε με, αλλά αναρωτιέμαι τι είδους «αγάπη» είναι αυτή…
Η δική μου αρχή είναι η εξής: να χαίρεσαι όταν ένας άνθρωπος σημαντικός για σένα είναι ευτυχισμένος! Αυτή η στάση στο χώρο της πολυσυντροφικότητας ονομάζεται compersion, που στα ελληνικά μπορεί να αποδοθεί με τον όρο «συναπόλαυση». Το πρόβλημα βέβαια είναι … άντε να βρεις σύντροφο που να έχει τα ίδια μυαλά! Οι εμπειρίες μου με πολλούς άνδρες ήταν ότι στην αρχή της σχέσης έδειχναν άνετοι, ανοιχτόμυαλοι και πρόθυμοι να δεχτούν τα όσα τους έλεγα. Ωστόσο, όταν φτάναμε στο σημείο να γίνουμε ζευγάρι και να δεθούμε συναισθηματικά, έκαναν στροφή 180 μοιρών. Τότε προσπαθούσαν με ποικίλους τρόπους να περιορίσουν την ελευθερία μου και να με βάλουν μέσα σ’ ένα καλούπι βολικό για εκείνους. Τελικά, χωρίς να το συνειδητοποιούν, οδηγούσαν τη σχέση στη διάλυσή της.
Αυτό το πρόβλημα δεν το έχω αντιμετωπίσει μόνο εγώ – δυστυχώς, είναι αρκετά συνηθισμένο φαινόμενο στην προσπάθεια να δημιουργήσει κανείς πολυσυντροφικές σχέσεις. Πέρασα αρκετές φορές από αυτή τη διαδικασία, μέχρι που κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η έννοια «ζευγάρι» κουβαλάει πολλές … αμαρτίες. Η κοινωνία την έχει φορτώσει με τόσα στερεότυπα ώστε δεν είναι εύκολο να ξεφύγει κανείς, όσο κι αν θεωρεί τον εαυτό του προχωρημένο.
Σύμφωνα με τα κυρίαρχα πρότυπα, η φράση «είμαστε ζευγάρι» σημαίνει «δικαιούμαστε να ελέγχουμε ο ένας τον άλλο». Ακόμη και κάποια ζευγάρια πιο απελευθερωμένα συνήθως δεν μπορούν να απαλλαγούν από φαινόμενα όπως η κτητικότητα, η αμοιβαία καταπίεση και η ανασφάλεια. Η δική μου αντιμετώπιση, τώρα πλέον, είναι να μην μπαίνω στο (κοινωνικά κατασκευασμένο και εν πολλοίς προβληματικό) καλούπι του ζευγαριού. Έτσι, ως διά μαγείας, έχει εξαφανιστεί και η ζήλια απ’ τη ζωή μου!
Ανάφερε κάποια πράγματα που θεωρείς θετικά και κάποια άλλα που θεωρείς αρνητικά στις πολυσυντροφικές σχέσεις.
Κάθε στιλ σχέσης έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Θετικά στοιχεία της πολυσυντροφικότητας είναι η μεγαλύτερη ελευθερία και ποικιλία που προσφέρει. Δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσει κανείς περισσότερους ανθρώπους, να συνδεθεί μαζί τους και – γιατί όχι; – να τους ερωτευτεί. Θεωρώ ότι η βαθιά και ουσιαστική επαφή με άλλα πρόσωπα αποτελεί πηγή ανεξάντλητου πλούτου. Άρα, όσο πιο πολλές και καλές σχέσεις έχουμε, τόσο πιο πλούσιες και πλούσιοι είμαστε!
Ωστόσο, δεν λείπουν και τα αρνητικά στοιχεία. Το πιο σημαντικό είναι η δυσκολία να χτιστούν στην πράξη πολυσυντροφικές σχέσεις. Έχουμε ν’ αντιμετωπίσουμε την εχθρότητα της κοινωνίας, την προκατάληψη και το στίγμα ότι αυτά που θέλουμε είναι ανώμαλα, ανήθικα ή ανώριμα. Πολλές φορές χρειάζεται μεγάλο ψυχικό σθένος για να διεκδικήσεις το δικαίωμα να είσαι ο εαυτός σου και να δομήσεις τις σχέσεις σου έτσι όπως σου ταιριάζει. Τα περισσότερα πολυγαμικά άτομα επιλέγουν την «εύκολη λύση», δηλαδή την απιστία. Δυστυχώς, στην κοινωνία όπου ζούμε, η υποκρισία είναι πιο αποδεκτή απ’ ό,τι η ειλικρίνεια.
Έτσι, δεν είναι εύκολο να βρεθούν τα κατάλληλα πρόσωπα που θα καταφέρουν να λειτουργήσουν με πολυσυντροφικό τρόπο. Όσο κι αν οι άνθρωποι θεωρούν τον εαυτό τους απελευθερωμένο, στην πράξη κουβαλάνε πολλά ταμπού και αμέτρητες ανασφάλειες. Είναι μεγάλη η πρόκληση να μπορέσει κανείς ν’ αποτινάξει ιδέες και νοοτροπίες με τις οποίες έχει γαλουχηθεί μια ζωή. Πιστεύω επίσης ότι για να μπορέσει να δημιουργήσει ένας άνθρωπος μια καλή σχέση θα πρέπει να έχει κατακτήσει ένα βαθμό ωριμότητας και αυτογνωσίας. Πόσο μάλλον όταν θέλει δύο, τρεις ή τέσσερις καλές σχέσεις ταυτόχρονα…
Πηγή: http://polyamorygr.wordpress.com/2014/05/18/%CE%BF%CE%B9-%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CF%87%CF%84%CE%AD%CF%82-%CF%83%CF%87%CE%AD%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%AE/
Η Λίζα Αστερίου διατηρεί το ιστολόγιο «Πολυσυντροφικότητα», https://polysyntrofikotita.wordpress.com/. Άρθρα της έχουν δημοσιευτεί στην ιστοσελίδα «Άρτιο», http://art-io.eu/blog/author/lisa/. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί της μέσω Facebook, https://www.facebook.com/lisa.asteriou, και στη σελίδα «Ανοιχτές σχέσεις», https://www.facebook.com/pages/%CE%91%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CF%87%CF%84%CE%AD%CF%82-%CF%83%CF%87%CE%AD%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82/123049717800505
Οι ανοιχτές σχέσεις στην Ελλάδα του σήμερα
Posted on 26/08/2014
Συνέντευξη με μια πολυσυντροφική ακτιβίστρια
Μέρος Α΄
Το ιστολόγιο polyamorygr εξασφάλισε για σας μια αλλιώτικη συνέντευξη. Η Λίζα Αστερίου, ακτιβίστρια στο χώρο της πολυσυντροφικότητας, μιλάει για τις εμπειρίες και τις σκέψεις της. Πώς βιώνει τις ανοιχτές σχέσεις μια γυναίκα στη χώρα μας; Ποια είναι τα μυστικά της και ποια τα εμπόδια που αντιμετωπίζει; Στη συνέχεια θα δείτε το πρώτο μέρος της συνέντευξης. Σύντομα θα δημοσιευτεί και το δεύτερο!
Λίζα, περίγραψέ μας τον εαυτό σου με λίγα λόγια.
Πολύπλευρη, πολύχρωμη, πολυσυλλεκτική. Ανήσυχο πνεύμα, με μεγάλο εύρος ενδιαφερόντων και αναζητήσεων. Αριστερή και φεμινίστρια, διανοούμενη και ακτιβίστρια. Με σπουδές στην ψυχολογία και στο μεγάλο πανεπιστήμιο της ζωής. Πλούσια σε εμπειρίες, χαμόγελα, συναισθήματα.
Έχεις φτιάξει στο Facebook τη σελίδα «Ανοιχτές σχέσεις» και την ομάδα με τον ίδιο τίτλο. Πώς ακριβώς αντιλαμβάνεσαι τον όρο «ανοιχτές σχέσεις»;
Πάντως όχι σαν «ανοιχτά πόδια»! Ο όρος «ανοιχτές σχέσεις», δυστυχώς, συχνά παρεξηγείται. Οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι απλώς μιλάμε για ευκαιριακό σεξ. Δεν θα ξεχάσω την εμπειρία που είχα ένα βράδυ σ’ ένα ήσυχο μπαράκι όταν ένας από τους θαμώνες μου έπιασε κουβέντα. Μου εξομολογήθηκε ότι ψάχνει τη γυναίκα των ονείρων του κι εγώ με τη σειρά μου του αποκάλυψα ότι είμαι φαν των ανοιχτών σχέσεων. Η απάντησή του μου ήρθε κάπως σαν … κεραμίδα: «Πάμε στην τουαλέτα να κάνουμε σεξ;»
Ας ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, ότι οι ανοιχτές σχέσεις είναι σχέσεις και όχι ξεπέτες της μιας βραδιάς. Το χαρακτηριστικό τους είναι πως πρόκειται για καταστάσεις συναινετικά μη μονογαμικές. Μπορούν να πάρουν ποικίλες μορφές. Μια απ’ αυτές είναι η πολυσυντροφικότητα – αυτό που στα αγγλικά λέγεται polyamory και ενίοτε μεταφράζεται ως «πολυερωτισμός». Μια άλλη συνηθισμένη μορφή ανοιχτών σχέσεων είναι το swinging, που στα ελληνικά αποδίδεται ως «ανταλλαγή συντρόφων». Στα πλαίσια της πολυσυντροφικότητας οι άνθρωποι διατηρούν μακροχρόνιες ερωτικές σχέσεις με περισσότερα άτομα από ένα. Αντίθετα, το swinging το ασκούν ζευγάρια που συνευρίσκονται ερωτικά με άλλα ζευγάρια ή μεμονωμένα άτομα, συνήθως χωρίς βαθύτερη εμπλοκή μαζί τους.
Πότε συνειδητοποίησες το ενδιαφέρον σου για τις ανοιχτές σχέσεις;
Πολύ νωρίς. Κοιτάζω πίσω στο παρελθόν και βλέπω ένα δεκατριάχρονο κορίτσι ν’ αναρωτιέται: γιατί οι ερωτικές σχέσεις θα πρέπει να βασίζονται στην κτητικότητα και τη ζήλια; Για ποιο λόγο οι άνθρωποι προσποιούνται ότι δήθεν δεν έχουν σεξουαλικές επιθυμίες για άλλα άτομα; Γιατί τα ζευγάρια προσπαθούν να χτίσουν γύρω τους τείχη; Τώρα θα μου πεις «πολύ προχωρημένες απορίες για μια δεκατριάχρονη». Κι όμως, έτσι σκεφτόμουν τότε. Πιστεύω, λοιπόν, ότι από τη φύση μου είμαι πολυσυντροφική, με την ίδια έννοια που κάποιοι άνθρωποι νιώθουν ότι γεννήθηκαν straight ή gay. Αυτή η ιδιότητά μου αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι του εαυτού μου και δεν είναι κάτι που θα μπορούσα ν’ αλλάξω, ακόμη κι αν το ήθελα.
Με ποιο τρόπο εφαρμόζεις την πολυσυντροφικότητα στη ζωή σου;
Έχω περάσει από πολλές και ποικίλες σχέσεις και χαίρομαι γι’ αυτό. Για αρκετά χρόνια ήμουν παντρεμένη, ενώ δοκίμασα και διάφορες μορφές συμβίωσης. Κάθε εμπειρία που αποκόμισα ήταν σημαντική. Ναι, δοκίμασα και την οδό της μονογαμίας (πώς λέμε «την οδό της απωλείας…») και κατέληξα ότι δεν είναι για μένα. Σε κάποιους άλλους ανθρώπους μπορεί να ταιριάζει, σε μένα σίγουρα όχι.
Για μια δεκαετία, λοιπόν, πειραματιζόμουν συστηματικά με διάφορες μορφές ανοιχτών σχέσεων. Τα τελευταία τρία χρόνια ακολουθώ το δρόμο της «ανεξάρτητης πολυσυντροφικότητας» – ο αγγλικός όρος είναι solo polyamory. Αυτό σημαίνει ότι διατηρώ παράλληλες σχέσεις, με πλήρη γνώση και συναίνεση όλων, χωρίς να μπαίνω σε σχέση ζευγαριού ή τρίο ή κάποιου άλλου σχήματος. Η κάθε σχέση μου παραμένει ξεχωριστή από τις άλλες κι εγώ απολαμβάνω τη μοναδικότητά της. Μου αρέσει αυτός ο τρόπος ζωής γιατί μου δίνει πολύ μεγάλη ελευθερία – από τη φύση μου είμαι βαθιά ανεξάρτητος άνθρωπος.
Πώς αντιμετωπίζεις τα θέματα κτητικότητας και ζήλιας;
Τα έχω λύσει … διά της καταργήσεώς τους! Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό γιατί είμαι ένας από τους λίγους ανθρώπους που δεν ζηλεύουν – αν και θυμώνω αρκετά εύκολα όταν ένας από τους συντρόφους μου δεν είναι εντάξει απέναντί μου, για οποιοδήποτε λόγο. Πάντως, η κτητικότητα στις ανθρώπινες σχέσεις είναι αδιανόητη για μένα: οι έννοιες «κτήση» ή «ιδιοκτησία» μπορεί να ισχύουν απέναντι σε άψυχα πράγματα, πώς μπορούν όμως να ισχύουν για ανθρώπινα όντα; Πώς είναι δυνατόν ένα πρόσωπο που αγαπάμε να το βλέπουμε περίπου σαν ένα αντικείμενο που βρίσκεται στην κατοχή μας; Συμπαθάτε με, αλλά αναρωτιέμαι τι είδους «αγάπη» είναι αυτή…
Η δική μου αρχή είναι η εξής: να χαίρεσαι όταν ένας άνθρωπος σημαντικός για σένα είναι ευτυχισμένος! Αυτή η στάση στο χώρο της πολυσυντροφικότητας ονομάζεται compersion, που στα ελληνικά μπορεί να αποδοθεί με τον όρο «συναπόλαυση». Το πρόβλημα βέβαια είναι … άντε να βρεις σύντροφο που να έχει τα ίδια μυαλά! Οι εμπειρίες μου με πολλούς άνδρες ήταν ότι στην αρχή της σχέσης έδειχναν άνετοι, ανοιχτόμυαλοι και πρόθυμοι να δεχτούν τα όσα τους έλεγα. Ωστόσο, όταν φτάναμε στο σημείο να γίνουμε ζευγάρι και να δεθούμε συναισθηματικά, έκαναν στροφή 180 μοιρών. Τότε προσπαθούσαν με ποικίλους τρόπους να περιορίσουν την ελευθερία μου και να με βάλουν μέσα σ’ ένα καλούπι βολικό για εκείνους. Τελικά, χωρίς να το συνειδητοποιούν, οδηγούσαν τη σχέση στη διάλυσή της.
Αυτό το πρόβλημα δεν το έχω αντιμετωπίσει μόνο εγώ – δυστυχώς, είναι αρκετά συνηθισμένο φαινόμενο στην προσπάθεια να δημιουργήσει κανείς πολυσυντροφικές σχέσεις. Πέρασα αρκετές φορές από αυτή τη διαδικασία, μέχρι που κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η έννοια «ζευγάρι» κουβαλάει πολλές … αμαρτίες. Η κοινωνία την έχει φορτώσει με τόσα στερεότυπα ώστε δεν είναι εύκολο να ξεφύγει κανείς, όσο κι αν θεωρεί τον εαυτό του προχωρημένο.
Σύμφωνα με τα κυρίαρχα πρότυπα, η φράση «είμαστε ζευγάρι» σημαίνει «δικαιούμαστε να ελέγχουμε ο ένας τον άλλο». Ακόμη και κάποια ζευγάρια πιο απελευθερωμένα συνήθως δεν μπορούν να απαλλαγούν από φαινόμενα όπως η κτητικότητα, η αμοιβαία καταπίεση και η ανασφάλεια. Η δική μου αντιμετώπιση, τώρα πλέον, είναι να μην μπαίνω στο (κοινωνικά κατασκευασμένο και εν πολλοίς προβληματικό) καλούπι του ζευγαριού. Έτσι, ως διά μαγείας, έχει εξαφανιστεί και η ζήλια απ’ τη ζωή μου!
Ανάφερε κάποια πράγματα που θεωρείς θετικά και κάποια άλλα που θεωρείς αρνητικά στις πολυσυντροφικές σχέσεις.
Κάθε στιλ σχέσης έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Θετικά στοιχεία της πολυσυντροφικότητας είναι η μεγαλύτερη ελευθερία και ποικιλία που προσφέρει. Δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσει κανείς περισσότερους ανθρώπους, να συνδεθεί μαζί τους και – γιατί όχι; – να τους ερωτευτεί. Θεωρώ ότι η βαθιά και ουσιαστική επαφή με άλλα πρόσωπα αποτελεί πηγή ανεξάντλητου πλούτου. Άρα, όσο πιο πολλές και καλές σχέσεις έχουμε, τόσο πιο πλούσιες και πλούσιοι είμαστε!
Ωστόσο, δεν λείπουν και τα αρνητικά στοιχεία. Το πιο σημαντικό είναι η δυσκολία να χτιστούν στην πράξη πολυσυντροφικές σχέσεις. Έχουμε ν’ αντιμετωπίσουμε την εχθρότητα της κοινωνίας, την προκατάληψη και το στίγμα ότι αυτά που θέλουμε είναι ανώμαλα, ανήθικα ή ανώριμα. Πολλές φορές χρειάζεται μεγάλο ψυχικό σθένος για να διεκδικήσεις το δικαίωμα να είσαι ο εαυτός σου και να δομήσεις τις σχέσεις σου έτσι όπως σου ταιριάζει. Τα περισσότερα πολυγαμικά άτομα επιλέγουν την «εύκολη λύση», δηλαδή την απιστία. Δυστυχώς, στην κοινωνία όπου ζούμε, η υποκρισία είναι πιο αποδεκτή απ’ ό,τι η ειλικρίνεια.
Έτσι, δεν είναι εύκολο να βρεθούν τα κατάλληλα πρόσωπα που θα καταφέρουν να λειτουργήσουν με πολυσυντροφικό τρόπο. Όσο κι αν οι άνθρωποι θεωρούν τον εαυτό τους απελευθερωμένο, στην πράξη κουβαλάνε πολλά ταμπού και αμέτρητες ανασφάλειες. Είναι μεγάλη η πρόκληση να μπορέσει κανείς ν’ αποτινάξει ιδέες και νοοτροπίες με τις οποίες έχει γαλουχηθεί μια ζωή. Πιστεύω επίσης ότι για να μπορέσει να δημιουργήσει ένας άνθρωπος μια καλή σχέση θα πρέπει να έχει κατακτήσει ένα βαθμό ωριμότητας και αυτογνωσίας. Πόσο μάλλον όταν θέλει δύο, τρεις ή τέσσερις καλές σχέσεις ταυτόχρονα…
Πηγή: http://polyamorygr.wordpress.com/2014/05/18/%CE%BF%CE%B9-%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CF%87%CF%84%CE%AD%CF%82-%CF%83%CF%87%CE%AD%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%AE/
Η Λίζα Αστερίου διατηρεί το ιστολόγιο «Πολυσυντροφικότητα», https://polysyntrofikotita.wordpress.com/. Άρθρα της έχουν δημοσιευτεί στην ιστοσελίδα «Άρτιο», http://art-io.eu/blog/author/lisa/. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί της μέσω Facebook, https://www.facebook.com/lisa.asteriou, και στη σελίδα «Ανοιχτές σχέσεις», https://www.facebook.com/pages/%CE%91%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CF%87%CF%84%CE%AD%CF%82-%CF%83%CF%87%CE%AD%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82/123049717800505
