polyamorygr.wordpress.com
ΠΟΛΥΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ: ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ
By polyamorygr
Laura Kacere
Ζούμε σε μια κοινωνία στην οποία το μονογαμικό ζευγάρωμα είναι ο κανόνας. Διδασκόμαστε να επιθυμούμε και να ψάχνουμε ένα άλλο πρόσωπο, δηλαδή την “αδελφή ψυχή” μας, τον ένα που θα μας κάνει ολοκληρωμένους και ευτυχισμένους. Και υποτίθεται ότι όταν βρούμε αυτό το άτομο δε θα έχουμε πλέον επιθυμίες για άλλους. Αυτό το είδος σκέψης είναι που ο Dean Spade αποκαλεί ο “μύθος του ρομάντζου” -το ετεροφυλόφιλο μονογαμικό ρομάντζο που όλες οι γυναίκες θα πρέπει φυσικά να επιθυμούν. Επειδή είμαστε κοινωνικοποιημένοι σε μια κουλτούρα που μας διδάσκει ότι η μονογαμία είναι σωστή και φυσική, η μονογαμία είναι συχνά, όχι μια συνειδητή επιλογή για τους ανθρώπους, αλλά περισσότερο ο ορισμός για το πως να κάνουμε σχέσεις. Αλλά όπως ακριβώς οι άνθρωποι έχουν αμφισβητήσει τη δομική και πολιτισμική ετεροκανονικότητα, πολλοί άνθρωποι έρχονται να αμφισβητήσουν την μονογαμία ως φυσική και εξερευνούν το άνοιγμα των σχέσεων τους στην πολυσυντροφικότητα.
Συχνά περιγραφόμενη ως “συναινετική και υπεύθυνη μη-μονογαμία”, η πολυσυντροφικότητα μπορεί να χαρακτηρίσει οποιονδήποτε εμπλέκεται σε ερωτικές σχέσεις με πολλούς ανθρώπους με έναν τρόπο που να είναι συναινετικός και γνωστός σε όλες τις σχέσεις. (Αυτό σημαίνει ότι η απιστία σε ένα σύντροφο δεν λογίζεται ως πολυσυντροφικότητα!). Αυτοί οι ορισμοί είναι ευρείς, και οι πολυσυντροφικές σχέσεις εμφανίζονται σε όλα τα διαφορετικά σχήματα και μεγέθη. Κάποιοι άνθρωποι έχουν έναν κύριο σύντροφο ενώ εξακολουθούν να ασκούν άλλες σχέσεις (σεξουαλικές, ερωτικές ή άλλες) ενώ άλλοι μπορούν να έχουν πολλαπλές σχέσεις στις οποίες όλοι είναι ίσοι. Κάποιοι βρίσκονται σε τριαδικές ή τετραδικές σχέσεις. Οι τρόποι οργάνωσης των σχέσεων είναι ατελείωτοι και το ίδιο ισχύει και για τους μύθους γύρω από αυτό.
ΜΥΘΟΙ
Μύθος #1: Με το σωστό σύντροφο χρειάζεσαι μόνο ένα άτομο
Αυτός ο μύθος μπορεί επίσης να ακούγεται αρκετά και ως : “οι πολυσυντροφικές σχέσεις δεν είναι πραγματικές σχέσεις”. Διδασκόμαστε από ταινίες, μουσική, τους γονείς μας, φίλους και νόμους για το γάμο σε τι είδους σχέση υποτίθεται ότι πρέπει να μετέχουμε και πως μια πραγματική σχέση μοιάζει -μια δυαδική ( συνήθως ετεροφυλοφιλική) μονογαμική σχέση. Και η βασική ιδέα είναι ότι όταν βρεις το ένα κατάλληλο άτομο θα καλυφθούν όλες σου οι ανάγκες και επομένως δε θα επιθυμείς οποιοδήποτε άλλο. Αυτό σημαίνει αληθινός έρωτας, λένε. Αν οι επιθυμίες σου δεν ταιριάζουν με αυτό το ιδανικό, τότε κάτι δεν πάει καλά με εσένα.
Αλλά υπάρχει πραγματικά κάτι λάθος με το να μη βρίσκεις τον εαυτό σου απόλυτα ικανοποιημένο από ένα σύντροφο; Μπορούμε ποτέ να έχουμε αληθινά ικανοποιημένες όλες τις συναισθηματικές και σωματικές μας ανάγκες από ένα άτομο; Είναι πραγματικά δίκαιο να το αναμένουμε αυτό από κάποιον;
Το να εναποθέτεις αυτές τις αδικαιολόγητα υψηλές προσδοκίες πάνω σε ένα πρόσωπο μπορεί συχνά να οδηγήσει στο τέλος μιας σχέσης –όταν μένουμε με την αίσθηση ότι κάτι λείπει, μπορούμε να το σκάσουμε για να βρούμε το άτομο που μπορεί να ικανοποιήσει όλες μας τις προσδοκίες κι επιθυμίες, μόνο για να ανακαλύψουμε την ίδια κατάσταση να δημιουργείται ξανά και ξανά. Και ενώ πολλοί άνθρωποι βρίσκουν ότι η δημιουργία ενός ολόκληρου δικτύου υποστήριξης που περιλαμβάνει την οικογένεια και τους φίλους είναι αρκετή για να μετριάσει την πίεση αυτή, πολλοί άλλοι έχουν βρει ανακούφιση από αυτή την προσδοκία στην πολυσυντροφικότητα- όχι μόνο από την υποχρέωση να βρεις τα πάντα σε ένα άτομο, αλλά και ανακούφιση από την υποχρέωση να είναι τα πάντα για τον σύντροφό τους.
Δεν μπορείς να είσαι τα πάντα για ένα άτομο και αυτό είναι εντάξει. Δεν είσαι υποχρεωμένος να είσαι. Έχω ανακαλύψει, όπως έχουν και πολλοί άλλοι, ότι όταν η πίεση να είσαι τα πάντα φεύγει, υπάρχει περισσότερος χώρος για μένα ώστε να είμαι απλά εγώ.
Μύθος #2: Η πολυσυντροφικότητα σημαίνει ότι αγαπάς το σύντροφό σου λιγότερο.
Πολλοί πολυσυντροφικοί άνθρωποι βρίσκονται συνεχώς να καταπολεμούν τον πολιτισμικό μύθο ότι το να έχεις σεξουαλικά ή/και ερωτικά αισθήματα για πάνω από ένα άτομα σημαίνει ότι δεν αγαπάς το σύντροφό σου. Αυτό απλά δεν ισχύει και αυτή η υπόθεση έχει κοστίσει σε πολλούς ανθρώπους πολλή ευτυχία. Σίγουρα σας έχει συμβεί: Έλκεστε από κάποιον άλλο και ο σύντροφός σας το καταλαβαίνει. Πληγώνονται από αυτό σκεπτόμενοι ότι δεν τους αγαπάτε. Αλλά τις περισσότερες φορές αυτό δεν έχει καθόλου να κάνει με τους συντρόφους σας ή τα αισθήματά σας για αυτούς. Το να είσαι ερωτευμένος με κάποιον δε σημαίνει ότι είσαι ανίκανος να ερωτευθείς – ή τουλάχιστον να νιώσεις έλξη – για άλλους ανθρώπους.
Η μονογαμική μας κουλτούρα βασίζεται στην παραδοχή ότι όταν πρόκειται για την ερωτική αγάπη, υπάρχει μια έλλειψη αγάπης – ότι δεν υπάρχει αρκετή αγάπη να φτάσει για όλους. Και όμως παρατηρούμε ότι δεν το εφαρμόζουμε αυτό στην οικογένεια ή τους φίλους – επειδή απλά δεν είναι αλήθεια. Αν μη τι άλλο υπάρχει μια αφθονία αγάπης, και αυτή μπορεί ακόμα να πολλαπλασιαστεί. Κάποιες φορές όσο περισσότερους ανθρώπους έχεις γύρω σου να αγαπάς και να σε αγαπούν, τόσο περισσότερη αγάπη έχεις για τους άλλους στη ζωή σου.
Μύθος #3: Η πολυσυντροφικότητα είναι για ανθρώπους που “απλά θέλουν να πηδιούνται δεξιά και αριστερά” και αποφεύγουν το δέσιμο και την οικειότητα.
Οι πολυσυντροφικοί είναι άπληστοι και εγωιστές, έχω ακούσει ανθρώπους να λένε. Θέλουν να έχουν ατελείωτες ποσότητες σεξ ενώ αποφεύγουν την πραγματική οικειότητα. Ενώ αυτό μπορεί να είναι αλήθεια για κάποιους ανθρώπους (πολυσυντροφικούς και μονογαμικούς), οι πολυσυντροφικοί τείνουν να συμμετέχουν σε σχέσεις με μεγάλο βαθμό οικειότητας και δέσμευσης.
Η πολυσυντροφικότητα απαιτεί πολλή εμπιστοσύνη.
Εμπιστοσύνη ότι ο/οι σύντροφος/οι σας θα επικοινωνούν και θα μοιράζονται τι συμβαίνει με τις άλλες τους σχέσεις. Εμπιστοσύνη ότι ο σύντροφός σου θα είναι συμπονετικός και θα σέβεται τα συναισθήματα και τις ανάγκες σου.
Η πολυσυντροφικότητα επίσης βασίζεται στο να θέτεις σαφή όρια.
Το να ονομάζεις τη σχέση σου πολυσυντροφική δε σημαίνει ότι πρέπει να είσαι εντάξει με οτιδήποτε ο σύντροφός σου θέλει να κάνει. Εσύ βάζεις τα όρια – με τι είσαι εντάξει και με τι δεν είσαι. Το να διαπραγματεύεσαι πως θες η σχέση σου να είναι και ποιες είναι ανάγκες σου είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό μέρος του να είσαι πολυσυντροφικός, και μπορεί να χρησιμεύσει στο να ενισχύσει τον υπάρχοντα δεσμό σου με έναν σύντροφο. Η ενοχοποίηση σου ως τσούλα είναι δυστυχώς ένα αναμενόμενο μέρος πολιτισμικών συμπεριφορών ενάντια στην πολυσυντροφικότητα. Η ιδέα ότι πρέπει να είσαι ( και να θέλεις να είσαι) σεξουαλικά ενεργός με ένα άτομο έχει οδηγήσει σε πολλή ντροπή και θλίψη γύρω από τις επιθυμίες μας.
Το να είσαι πολυσυντροφικός συχνά σημαίνει να είσαι σεξουαλικά ενεργός με πολλούς ανθρώπους, αλλά όταν αυτό γίνεται, αυτό ιδανικά συμβαίνει με έναν τρόπο που εκτιμά την επικοινωνία καθώς και τη συναίνεση γύρω από τις συναισθηματικές και σεξουαλικές επιθυμίες ενώ επίσης σέβεται τα όρια.
Μύθος #4: Η πολυσυντροφικότητα είναι για ανθρώπους που δε ζηλεύουν.
Οι άνθρωποι στις πολυσυντροφικές σχέσεις έχουν την εμπειρία της ζήλιας, μερικές φορές αρκετά συχνά – αλλά αντί να αποφύγουν τα αισθήματα της ζήλιας, οι πολυσυντροφικοί ( ακριβώς όπως και όλοι οι άνθρωποι σε υγιείς σχέσεις!) ωθούνται να αντιμετωπίζουν τη ζήλια κατά μέτωπο. Είναι σημαντικό να αναγνωρίζεις ότι είναι εντάξει να αισθάνεσαι ζήλια! Δεν υπάρχει τίποτα ντροπιαστικό σε αυτό. Είναι απλά ένα συναίσθημα.
Αυτό που είναι σημαντικό είναι τι θα κάνεις με αυτό το συναίσθημα, και πώς φτάνεις στο να το κατανοήσεις και να το διαχειριστείς.
Υπάρχουν στρατηγικές για να επιβιώσεις και ακόμα και να δουλέψεις στο πως να ξεμάθεις τη ζήλια. Αυτές μπορούν συχνά να εφαρμοστούν και σε άλλους τομείς της ζωής μας.
Με αυτόν τον τρόπο, το να αντιμετωπίσουμε τα συναισθήματά της ζήλιας μπορεί να χρησιμεύσει για να μας κάνει πιο δυνατούς ανθρώπους, ενισχύοντας την χαρακτηροδομή μας, την εσωτερική μας ασφάλεια, και τις σχέσεις μας, επίσης.
Μύθος #5: Η πολυσυντροφικότητα είναι για φωτισμένους ανθρώπους.
Ενώ υπάρχουν πολλές προκαταλήψεις εναντίον των πολυσυντροφικών, μπορεί επίσης να υπάρξει μια εξιδανίκευση της πολυσυντροφικότητας, βλέποντας την ως τον αληθινά εξελιγμένο τρόπο για να ζεις.
Η αλήθεια είναι ότι οι πολυσυντροφικοί άνθρωποι δεν είναι τέλειοι. Οι άνθρωποι πληγώνουν ο ένας τον άλλο στην πολυσυντροφικότητα ακριβώς όπως κάνουν και στη μονογαμία. Οι πολυσυντροφικές σχέσεις μπορούν να καταρρεύσουν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Η πολυσυντροφικότητα έρχεται με το δικό της σύνολο των προκλήσεων, που απαιτούν μια διαδικασία για να ξεσυνηθίσεις και να αμφισβητήσεις την πολιτιστική μας προσαρμογή γύρω από την αγάπη και τις σχέσεις.
ΑΛΗΘΕΙΕΣ
Αλήθεια # 1: Είσαι ήδη ολοκληρωμένος.
Πολύ συχνά, η πολιτιστική κατανόηση γύρω από τη μονογαμία στηρίζεται στην υπόθεση ότι δεν είσαι αρκετός, ότι θα πρέπει να έχεις ένα άλλο πρόσωπο, το «άλλο σου μισό», για να σε συμπληρώνει.
Αλλά δεν χρειάζεται να ψάξεις για κάποιον με τον οποίο μπορείς να ολοκληρωθείς, μετατρεπόμενος σε αυτή την ενότητα των δύο ατόμων που όλα τα περιλαμβάνει, κλείνοντας και στρεφόμενος προς τα μέσα. Είσαι ήδη ολοκληρωμένος. Το να μπεις στην πολυσυντροφικότητα απαιτεί να βλέπεις τον εαυτό σου, ως ένα ήδη υπάρχον όλον, στραμμένο προς τα έξω και ανοικτό.
Αλήθεια # 2: Δίνεις αξία σε όλες τις σχέσεις σου.
Πόσες φορές έχεις χάσει την επαφή με τους φίλους σου όταν αρχίζεις να βγαίνεις με κάποιον;
Ή ίσως το έχεις παρατηρήσει σε φίλους – αρχίζουν να βγαίνουν με κάποιον, και πολύ σύντομα δεν τους βλέπεις πια, ή όταν τους βλέπεις, φέρνουν πάντα το σύντροφό τους. Μας έμαθαν να δίνουμε προτεραιότητα στις ερωτικές σχέσεις μας έναντι όλων των άλλων σχέσεων. Και τείνει να υπάρχει μια αυστηρή διάκριση μεταξύ των δύο. Μερικές φορές η μονογαμία μπορεί να κάνει κλειστούς τους ανθρώπους λόγω του τρόπου που οι παράμετροι όλων των άλλων σχέσεων ορίζονται – οι σχέσεις που δεν είναι ερωτικές αναφέρονται ως “λιγότερο σημαντικές από”. Στην πολυσυντροφικότητα, η διάκριση μιας νέας σχέσης μπορεί να είναι θολή και λιγότερο καθορισμένη, αφήνοντας περισσότερο χώρο για να καλλιεργήσεις νέες φιλίες .
Ένας άλλος τρόπος που η πολυσυντροφικότητα μας οδηγεί στην εκτίμηση του συνόλου των σχέσεών μας είναι με το να αλλάζει τον τρόπο που βλέπουμε το χρόνο.
Στη μονογαμία, επειδή το σεξ είναι μόνο με ένα άτομο, έχουμε την τάση να χρησιμοποιούμε το σεξ ως νόμισμα. Το σεξ είναι ο τρόπος να δείξουμε ότι δίνουμε αξία, να διαφοροποιήσουμε μία σχέση από τις υπόλοιπες.
Αλλά στην πολυσυντροφικότητα, επειδή μπορείς να συμμετέχεις σε σεξουαλικές σχέσεις με πολλούς ανθρώπους, διακρίνεις τις σχέσεις και δείχνεις πως τις εκτιμάς με τη χρήση του χρόνου αντί του σεξ. Όσο περισσότερο χρόνο περνάς με κάποιον, τόση περισσότερη αξία δίνεις σε αυτή τη σχέση. Ο χρόνος είναι ένας παράγοντας και σε πλατωνικές σχέσεις επίσης, και επειδή οι πολυσυντροφικοί άνθρωποι μπορεί να έχουν μια διαφορετική αίσθηση του πώς να διαθέσουν το χρόνο, έρχονται συχνά να αναγνωρίσουν ότι πρέπει να μοιραστούν την εκτίμηση και τη στοργή με τους φίλους και τους εραστές ισότιμα.
Αλήθεια # 3: Οι άλλοι άνθρωποι δεν είναι ανταγωνιστές σου.
Όταν βλέπουμε την αγάπη ως κάτι σπάνιο, μαθαίνουμε να βλέπουμε τους άλλους έξω από τη σχέση μας ως δυνητικούς ανταγωνιστές. Συχνά, πρόκειται για άτομα του ίδιου φύλου με μας.
Οι γυναίκες, ιδιαίτερα, προδιατίθενται από τον πολιτισμό μας για να βλέπουν τις άλλες γυναίκες ως ανταγωνίστριες τους.
Αλλά δεν πρέπει να βλέπουμε τους άλλους με αυτόν τον τρόπο.
Στην πολυσυντροφικότητα, υπάρχει ιδανικά μια ελευθερία από αυτόν τον τρόπο σκέψης που μπορεί επίσης να είναι πολύ απελευθερωτική. Μπορεί να είναι δύσκολο να γίνει, ειδικά στην αρχή, αλλά όταν εξασκηθείς στο να βλέπεις ως ανθρώπινα όντα τους ανθρώπους που ενδιαφέρουν το σύντροφό σου , βλέποντάς τους ως συμμάχους και όχι ως αντιπάλους, απελευθερώνεσαι από την υποχρέωση να είσαι αμυντικός και μπορείς να δεις οποιοδήποτε γύρω σου με ένα διαφορετικό φως. Το να βλέπεις αυτές του ιδίου φύλου ως πιθανούς εχθρούς είναι επίσης πολιτικά επιζήμιο.
Ο ανταγωνισμός μεταξύ των γυναικών, που τροφοδοτείται από την πατριαρχική πολιτιστική προετοιμασία μας, είναι εξαιρετικά επιβλαβής για τον αγώνα μας για την ισότητα των φύλων.
Όταν δουλεύουμε για να απελευθερώσουμε τις εαυτές μας και τους γύρω μας από το να βλέπουν άλλες γυναίκες ως ανταγωνίστριες, εργαζόμαστε για την ενίσχυση του φεμινιστικού κινήματος
Αλήθεια # 4: Έχεις το δικαίωμα να επιλέξεις.
Κανείς δεν θα έπρεπε ποτέ να αισθανθεί ότι ωθείται στην πολυσυντροφικότητα από ένα σύντροφο ή από τους γύρω τους – αυτή η επιλογή πρέπει να είναι πάντα εντελώς δική σου. Δυστυχώς, δεν έχουμε συνήθως μοντέλα στη ζωή μας για την οικοδόμηση ανοικτών πολυσυντροφικών σχέσεων εμπιστοσύνης , επομένως μπορεί να πάρει χρόνο και δουλειά για να καταλάβεις πως θέλεις η σχέση σου να μοιάζει. Πολλοί άνθρωποι συναντιούνται για να υποστηρίξουν άλλους πολυσυντροφικούς οπότε ψάξε στην περιοχή σου για πολυσυντροφικές ομάδες. Ή ξεκίνα τη δική σου!
Τσέκαρε online για πηγές σχετικά με το θέμα της πολυσυντροφικότητας όπως: practical polyamory polyamoryonline polyamory.org
Και κοίταξε για το απίθανο βιβλίο των Dossie Easton και Janet Hardy, Η Ηθική Τσούλα : Ένας πρακτικός οδηγός για πολυσυντροφικότητα , ανοικτές σχέσεις, και άλλες περιπέτειες
Εν τέλει οι ερωτήσεις για να ρωτήσεις τον εαυτό σου είναι οι εξής: Τι πραγματικά θέλεις από μια σχέση; Τι αξία δίνεις στη σύνδεση με τους άλλους; Τι είδους σχέση θα σου επιτρέψει να αναπτυχθείς ;
Οι ανάγκες και οι επιθυμίες σου μπορεί να αλλάξουν ανάλογα με το χρόνο, το πλαίσιο, και τις εμπειρίες. Αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι νιώθεις ανοιχτός σε νέες εμπειρίες, ότι είσαι σε θέση να αναπτυχθείς με τους άλλους και μέσω του εαυτού σου , και ότι νιώθεις ότι μπορείς να εξερευνήσεις.
*Η Laura Kacere είναι μια φεμινίστρια-ακτιβίστρια, συνεργάτιδα του Everyday Feminism και γιόγκι που ζει στις ΗΠΑ. Η μετάφραση του άρθρου έγινε από το μπλογκ μας.
ΠΗΓΗ: http://everydayfeminism.com/2013/10/myths-and-facts-of-polyamory/
ΠΟΛΥΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ: ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ
By polyamorygr
Laura Kacere
Ζούμε σε μια κοινωνία στην οποία το μονογαμικό ζευγάρωμα είναι ο κανόνας. Διδασκόμαστε να επιθυμούμε και να ψάχνουμε ένα άλλο πρόσωπο, δηλαδή την “αδελφή ψυχή” μας, τον ένα που θα μας κάνει ολοκληρωμένους και ευτυχισμένους. Και υποτίθεται ότι όταν βρούμε αυτό το άτομο δε θα έχουμε πλέον επιθυμίες για άλλους. Αυτό το είδος σκέψης είναι που ο Dean Spade αποκαλεί ο “μύθος του ρομάντζου” -το ετεροφυλόφιλο μονογαμικό ρομάντζο που όλες οι γυναίκες θα πρέπει φυσικά να επιθυμούν. Επειδή είμαστε κοινωνικοποιημένοι σε μια κουλτούρα που μας διδάσκει ότι η μονογαμία είναι σωστή και φυσική, η μονογαμία είναι συχνά, όχι μια συνειδητή επιλογή για τους ανθρώπους, αλλά περισσότερο ο ορισμός για το πως να κάνουμε σχέσεις. Αλλά όπως ακριβώς οι άνθρωποι έχουν αμφισβητήσει τη δομική και πολιτισμική ετεροκανονικότητα, πολλοί άνθρωποι έρχονται να αμφισβητήσουν την μονογαμία ως φυσική και εξερευνούν το άνοιγμα των σχέσεων τους στην πολυσυντροφικότητα.
Συχνά περιγραφόμενη ως “συναινετική και υπεύθυνη μη-μονογαμία”, η πολυσυντροφικότητα μπορεί να χαρακτηρίσει οποιονδήποτε εμπλέκεται σε ερωτικές σχέσεις με πολλούς ανθρώπους με έναν τρόπο που να είναι συναινετικός και γνωστός σε όλες τις σχέσεις. (Αυτό σημαίνει ότι η απιστία σε ένα σύντροφο δεν λογίζεται ως πολυσυντροφικότητα!). Αυτοί οι ορισμοί είναι ευρείς, και οι πολυσυντροφικές σχέσεις εμφανίζονται σε όλα τα διαφορετικά σχήματα και μεγέθη. Κάποιοι άνθρωποι έχουν έναν κύριο σύντροφο ενώ εξακολουθούν να ασκούν άλλες σχέσεις (σεξουαλικές, ερωτικές ή άλλες) ενώ άλλοι μπορούν να έχουν πολλαπλές σχέσεις στις οποίες όλοι είναι ίσοι. Κάποιοι βρίσκονται σε τριαδικές ή τετραδικές σχέσεις. Οι τρόποι οργάνωσης των σχέσεων είναι ατελείωτοι και το ίδιο ισχύει και για τους μύθους γύρω από αυτό.
ΜΥΘΟΙ
Μύθος #1: Με το σωστό σύντροφο χρειάζεσαι μόνο ένα άτομο
Αυτός ο μύθος μπορεί επίσης να ακούγεται αρκετά και ως : “οι πολυσυντροφικές σχέσεις δεν είναι πραγματικές σχέσεις”. Διδασκόμαστε από ταινίες, μουσική, τους γονείς μας, φίλους και νόμους για το γάμο σε τι είδους σχέση υποτίθεται ότι πρέπει να μετέχουμε και πως μια πραγματική σχέση μοιάζει -μια δυαδική ( συνήθως ετεροφυλοφιλική) μονογαμική σχέση. Και η βασική ιδέα είναι ότι όταν βρεις το ένα κατάλληλο άτομο θα καλυφθούν όλες σου οι ανάγκες και επομένως δε θα επιθυμείς οποιοδήποτε άλλο. Αυτό σημαίνει αληθινός έρωτας, λένε. Αν οι επιθυμίες σου δεν ταιριάζουν με αυτό το ιδανικό, τότε κάτι δεν πάει καλά με εσένα.
Αλλά υπάρχει πραγματικά κάτι λάθος με το να μη βρίσκεις τον εαυτό σου απόλυτα ικανοποιημένο από ένα σύντροφο; Μπορούμε ποτέ να έχουμε αληθινά ικανοποιημένες όλες τις συναισθηματικές και σωματικές μας ανάγκες από ένα άτομο; Είναι πραγματικά δίκαιο να το αναμένουμε αυτό από κάποιον;
Το να εναποθέτεις αυτές τις αδικαιολόγητα υψηλές προσδοκίες πάνω σε ένα πρόσωπο μπορεί συχνά να οδηγήσει στο τέλος μιας σχέσης –όταν μένουμε με την αίσθηση ότι κάτι λείπει, μπορούμε να το σκάσουμε για να βρούμε το άτομο που μπορεί να ικανοποιήσει όλες μας τις προσδοκίες κι επιθυμίες, μόνο για να ανακαλύψουμε την ίδια κατάσταση να δημιουργείται ξανά και ξανά. Και ενώ πολλοί άνθρωποι βρίσκουν ότι η δημιουργία ενός ολόκληρου δικτύου υποστήριξης που περιλαμβάνει την οικογένεια και τους φίλους είναι αρκετή για να μετριάσει την πίεση αυτή, πολλοί άλλοι έχουν βρει ανακούφιση από αυτή την προσδοκία στην πολυσυντροφικότητα- όχι μόνο από την υποχρέωση να βρεις τα πάντα σε ένα άτομο, αλλά και ανακούφιση από την υποχρέωση να είναι τα πάντα για τον σύντροφό τους.
Δεν μπορείς να είσαι τα πάντα για ένα άτομο και αυτό είναι εντάξει. Δεν είσαι υποχρεωμένος να είσαι. Έχω ανακαλύψει, όπως έχουν και πολλοί άλλοι, ότι όταν η πίεση να είσαι τα πάντα φεύγει, υπάρχει περισσότερος χώρος για μένα ώστε να είμαι απλά εγώ.
Μύθος #2: Η πολυσυντροφικότητα σημαίνει ότι αγαπάς το σύντροφό σου λιγότερο.
Πολλοί πολυσυντροφικοί άνθρωποι βρίσκονται συνεχώς να καταπολεμούν τον πολιτισμικό μύθο ότι το να έχεις σεξουαλικά ή/και ερωτικά αισθήματα για πάνω από ένα άτομα σημαίνει ότι δεν αγαπάς το σύντροφό σου. Αυτό απλά δεν ισχύει και αυτή η υπόθεση έχει κοστίσει σε πολλούς ανθρώπους πολλή ευτυχία. Σίγουρα σας έχει συμβεί: Έλκεστε από κάποιον άλλο και ο σύντροφός σας το καταλαβαίνει. Πληγώνονται από αυτό σκεπτόμενοι ότι δεν τους αγαπάτε. Αλλά τις περισσότερες φορές αυτό δεν έχει καθόλου να κάνει με τους συντρόφους σας ή τα αισθήματά σας για αυτούς. Το να είσαι ερωτευμένος με κάποιον δε σημαίνει ότι είσαι ανίκανος να ερωτευθείς – ή τουλάχιστον να νιώσεις έλξη – για άλλους ανθρώπους.
Η μονογαμική μας κουλτούρα βασίζεται στην παραδοχή ότι όταν πρόκειται για την ερωτική αγάπη, υπάρχει μια έλλειψη αγάπης – ότι δεν υπάρχει αρκετή αγάπη να φτάσει για όλους. Και όμως παρατηρούμε ότι δεν το εφαρμόζουμε αυτό στην οικογένεια ή τους φίλους – επειδή απλά δεν είναι αλήθεια. Αν μη τι άλλο υπάρχει μια αφθονία αγάπης, και αυτή μπορεί ακόμα να πολλαπλασιαστεί. Κάποιες φορές όσο περισσότερους ανθρώπους έχεις γύρω σου να αγαπάς και να σε αγαπούν, τόσο περισσότερη αγάπη έχεις για τους άλλους στη ζωή σου.
Μύθος #3: Η πολυσυντροφικότητα είναι για ανθρώπους που “απλά θέλουν να πηδιούνται δεξιά και αριστερά” και αποφεύγουν το δέσιμο και την οικειότητα.
Οι πολυσυντροφικοί είναι άπληστοι και εγωιστές, έχω ακούσει ανθρώπους να λένε. Θέλουν να έχουν ατελείωτες ποσότητες σεξ ενώ αποφεύγουν την πραγματική οικειότητα. Ενώ αυτό μπορεί να είναι αλήθεια για κάποιους ανθρώπους (πολυσυντροφικούς και μονογαμικούς), οι πολυσυντροφικοί τείνουν να συμμετέχουν σε σχέσεις με μεγάλο βαθμό οικειότητας και δέσμευσης.
Η πολυσυντροφικότητα απαιτεί πολλή εμπιστοσύνη.
Εμπιστοσύνη ότι ο/οι σύντροφος/οι σας θα επικοινωνούν και θα μοιράζονται τι συμβαίνει με τις άλλες τους σχέσεις. Εμπιστοσύνη ότι ο σύντροφός σου θα είναι συμπονετικός και θα σέβεται τα συναισθήματα και τις ανάγκες σου.
Η πολυσυντροφικότητα επίσης βασίζεται στο να θέτεις σαφή όρια.
Το να ονομάζεις τη σχέση σου πολυσυντροφική δε σημαίνει ότι πρέπει να είσαι εντάξει με οτιδήποτε ο σύντροφός σου θέλει να κάνει. Εσύ βάζεις τα όρια – με τι είσαι εντάξει και με τι δεν είσαι. Το να διαπραγματεύεσαι πως θες η σχέση σου να είναι και ποιες είναι ανάγκες σου είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό μέρος του να είσαι πολυσυντροφικός, και μπορεί να χρησιμεύσει στο να ενισχύσει τον υπάρχοντα δεσμό σου με έναν σύντροφο. Η ενοχοποίηση σου ως τσούλα είναι δυστυχώς ένα αναμενόμενο μέρος πολιτισμικών συμπεριφορών ενάντια στην πολυσυντροφικότητα. Η ιδέα ότι πρέπει να είσαι ( και να θέλεις να είσαι) σεξουαλικά ενεργός με ένα άτομο έχει οδηγήσει σε πολλή ντροπή και θλίψη γύρω από τις επιθυμίες μας.
Το να είσαι πολυσυντροφικός συχνά σημαίνει να είσαι σεξουαλικά ενεργός με πολλούς ανθρώπους, αλλά όταν αυτό γίνεται, αυτό ιδανικά συμβαίνει με έναν τρόπο που εκτιμά την επικοινωνία καθώς και τη συναίνεση γύρω από τις συναισθηματικές και σεξουαλικές επιθυμίες ενώ επίσης σέβεται τα όρια.
Μύθος #4: Η πολυσυντροφικότητα είναι για ανθρώπους που δε ζηλεύουν.
Οι άνθρωποι στις πολυσυντροφικές σχέσεις έχουν την εμπειρία της ζήλιας, μερικές φορές αρκετά συχνά – αλλά αντί να αποφύγουν τα αισθήματα της ζήλιας, οι πολυσυντροφικοί ( ακριβώς όπως και όλοι οι άνθρωποι σε υγιείς σχέσεις!) ωθούνται να αντιμετωπίζουν τη ζήλια κατά μέτωπο. Είναι σημαντικό να αναγνωρίζεις ότι είναι εντάξει να αισθάνεσαι ζήλια! Δεν υπάρχει τίποτα ντροπιαστικό σε αυτό. Είναι απλά ένα συναίσθημα.
Αυτό που είναι σημαντικό είναι τι θα κάνεις με αυτό το συναίσθημα, και πώς φτάνεις στο να το κατανοήσεις και να το διαχειριστείς.
Υπάρχουν στρατηγικές για να επιβιώσεις και ακόμα και να δουλέψεις στο πως να ξεμάθεις τη ζήλια. Αυτές μπορούν συχνά να εφαρμοστούν και σε άλλους τομείς της ζωής μας.
Με αυτόν τον τρόπο, το να αντιμετωπίσουμε τα συναισθήματά της ζήλιας μπορεί να χρησιμεύσει για να μας κάνει πιο δυνατούς ανθρώπους, ενισχύοντας την χαρακτηροδομή μας, την εσωτερική μας ασφάλεια, και τις σχέσεις μας, επίσης.
Μύθος #5: Η πολυσυντροφικότητα είναι για φωτισμένους ανθρώπους.
Ενώ υπάρχουν πολλές προκαταλήψεις εναντίον των πολυσυντροφικών, μπορεί επίσης να υπάρξει μια εξιδανίκευση της πολυσυντροφικότητας, βλέποντας την ως τον αληθινά εξελιγμένο τρόπο για να ζεις.
Η αλήθεια είναι ότι οι πολυσυντροφικοί άνθρωποι δεν είναι τέλειοι. Οι άνθρωποι πληγώνουν ο ένας τον άλλο στην πολυσυντροφικότητα ακριβώς όπως κάνουν και στη μονογαμία. Οι πολυσυντροφικές σχέσεις μπορούν να καταρρεύσουν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Η πολυσυντροφικότητα έρχεται με το δικό της σύνολο των προκλήσεων, που απαιτούν μια διαδικασία για να ξεσυνηθίσεις και να αμφισβητήσεις την πολιτιστική μας προσαρμογή γύρω από την αγάπη και τις σχέσεις.
ΑΛΗΘΕΙΕΣ
Αλήθεια # 1: Είσαι ήδη ολοκληρωμένος.
Πολύ συχνά, η πολιτιστική κατανόηση γύρω από τη μονογαμία στηρίζεται στην υπόθεση ότι δεν είσαι αρκετός, ότι θα πρέπει να έχεις ένα άλλο πρόσωπο, το «άλλο σου μισό», για να σε συμπληρώνει.
Αλλά δεν χρειάζεται να ψάξεις για κάποιον με τον οποίο μπορείς να ολοκληρωθείς, μετατρεπόμενος σε αυτή την ενότητα των δύο ατόμων που όλα τα περιλαμβάνει, κλείνοντας και στρεφόμενος προς τα μέσα. Είσαι ήδη ολοκληρωμένος. Το να μπεις στην πολυσυντροφικότητα απαιτεί να βλέπεις τον εαυτό σου, ως ένα ήδη υπάρχον όλον, στραμμένο προς τα έξω και ανοικτό.
Αλήθεια # 2: Δίνεις αξία σε όλες τις σχέσεις σου.
Πόσες φορές έχεις χάσει την επαφή με τους φίλους σου όταν αρχίζεις να βγαίνεις με κάποιον;
Ή ίσως το έχεις παρατηρήσει σε φίλους – αρχίζουν να βγαίνουν με κάποιον, και πολύ σύντομα δεν τους βλέπεις πια, ή όταν τους βλέπεις, φέρνουν πάντα το σύντροφό τους. Μας έμαθαν να δίνουμε προτεραιότητα στις ερωτικές σχέσεις μας έναντι όλων των άλλων σχέσεων. Και τείνει να υπάρχει μια αυστηρή διάκριση μεταξύ των δύο. Μερικές φορές η μονογαμία μπορεί να κάνει κλειστούς τους ανθρώπους λόγω του τρόπου που οι παράμετροι όλων των άλλων σχέσεων ορίζονται – οι σχέσεις που δεν είναι ερωτικές αναφέρονται ως “λιγότερο σημαντικές από”. Στην πολυσυντροφικότητα, η διάκριση μιας νέας σχέσης μπορεί να είναι θολή και λιγότερο καθορισμένη, αφήνοντας περισσότερο χώρο για να καλλιεργήσεις νέες φιλίες .
Ένας άλλος τρόπος που η πολυσυντροφικότητα μας οδηγεί στην εκτίμηση του συνόλου των σχέσεών μας είναι με το να αλλάζει τον τρόπο που βλέπουμε το χρόνο.
Στη μονογαμία, επειδή το σεξ είναι μόνο με ένα άτομο, έχουμε την τάση να χρησιμοποιούμε το σεξ ως νόμισμα. Το σεξ είναι ο τρόπος να δείξουμε ότι δίνουμε αξία, να διαφοροποιήσουμε μία σχέση από τις υπόλοιπες.
Αλλά στην πολυσυντροφικότητα, επειδή μπορείς να συμμετέχεις σε σεξουαλικές σχέσεις με πολλούς ανθρώπους, διακρίνεις τις σχέσεις και δείχνεις πως τις εκτιμάς με τη χρήση του χρόνου αντί του σεξ. Όσο περισσότερο χρόνο περνάς με κάποιον, τόση περισσότερη αξία δίνεις σε αυτή τη σχέση. Ο χρόνος είναι ένας παράγοντας και σε πλατωνικές σχέσεις επίσης, και επειδή οι πολυσυντροφικοί άνθρωποι μπορεί να έχουν μια διαφορετική αίσθηση του πώς να διαθέσουν το χρόνο, έρχονται συχνά να αναγνωρίσουν ότι πρέπει να μοιραστούν την εκτίμηση και τη στοργή με τους φίλους και τους εραστές ισότιμα.
Αλήθεια # 3: Οι άλλοι άνθρωποι δεν είναι ανταγωνιστές σου.
Όταν βλέπουμε την αγάπη ως κάτι σπάνιο, μαθαίνουμε να βλέπουμε τους άλλους έξω από τη σχέση μας ως δυνητικούς ανταγωνιστές. Συχνά, πρόκειται για άτομα του ίδιου φύλου με μας.
Οι γυναίκες, ιδιαίτερα, προδιατίθενται από τον πολιτισμό μας για να βλέπουν τις άλλες γυναίκες ως ανταγωνίστριες τους.
Αλλά δεν πρέπει να βλέπουμε τους άλλους με αυτόν τον τρόπο.
Στην πολυσυντροφικότητα, υπάρχει ιδανικά μια ελευθερία από αυτόν τον τρόπο σκέψης που μπορεί επίσης να είναι πολύ απελευθερωτική. Μπορεί να είναι δύσκολο να γίνει, ειδικά στην αρχή, αλλά όταν εξασκηθείς στο να βλέπεις ως ανθρώπινα όντα τους ανθρώπους που ενδιαφέρουν το σύντροφό σου , βλέποντάς τους ως συμμάχους και όχι ως αντιπάλους, απελευθερώνεσαι από την υποχρέωση να είσαι αμυντικός και μπορείς να δεις οποιοδήποτε γύρω σου με ένα διαφορετικό φως. Το να βλέπεις αυτές του ιδίου φύλου ως πιθανούς εχθρούς είναι επίσης πολιτικά επιζήμιο.
Ο ανταγωνισμός μεταξύ των γυναικών, που τροφοδοτείται από την πατριαρχική πολιτιστική προετοιμασία μας, είναι εξαιρετικά επιβλαβής για τον αγώνα μας για την ισότητα των φύλων.
Όταν δουλεύουμε για να απελευθερώσουμε τις εαυτές μας και τους γύρω μας από το να βλέπουν άλλες γυναίκες ως ανταγωνίστριες, εργαζόμαστε για την ενίσχυση του φεμινιστικού κινήματος
Αλήθεια # 4: Έχεις το δικαίωμα να επιλέξεις.
Κανείς δεν θα έπρεπε ποτέ να αισθανθεί ότι ωθείται στην πολυσυντροφικότητα από ένα σύντροφο ή από τους γύρω τους – αυτή η επιλογή πρέπει να είναι πάντα εντελώς δική σου. Δυστυχώς, δεν έχουμε συνήθως μοντέλα στη ζωή μας για την οικοδόμηση ανοικτών πολυσυντροφικών σχέσεων εμπιστοσύνης , επομένως μπορεί να πάρει χρόνο και δουλειά για να καταλάβεις πως θέλεις η σχέση σου να μοιάζει. Πολλοί άνθρωποι συναντιούνται για να υποστηρίξουν άλλους πολυσυντροφικούς οπότε ψάξε στην περιοχή σου για πολυσυντροφικές ομάδες. Ή ξεκίνα τη δική σου!
Τσέκαρε online για πηγές σχετικά με το θέμα της πολυσυντροφικότητας όπως: practical polyamory polyamoryonline polyamory.org
Και κοίταξε για το απίθανο βιβλίο των Dossie Easton και Janet Hardy, Η Ηθική Τσούλα : Ένας πρακτικός οδηγός για πολυσυντροφικότητα , ανοικτές σχέσεις, και άλλες περιπέτειες
Εν τέλει οι ερωτήσεις για να ρωτήσεις τον εαυτό σου είναι οι εξής: Τι πραγματικά θέλεις από μια σχέση; Τι αξία δίνεις στη σύνδεση με τους άλλους; Τι είδους σχέση θα σου επιτρέψει να αναπτυχθείς ;
Οι ανάγκες και οι επιθυμίες σου μπορεί να αλλάξουν ανάλογα με το χρόνο, το πλαίσιο, και τις εμπειρίες. Αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι νιώθεις ανοιχτός σε νέες εμπειρίες, ότι είσαι σε θέση να αναπτυχθείς με τους άλλους και μέσω του εαυτού σου , και ότι νιώθεις ότι μπορείς να εξερευνήσεις.
*Η Laura Kacere είναι μια φεμινίστρια-ακτιβίστρια, συνεργάτιδα του Everyday Feminism και γιόγκι που ζει στις ΗΠΑ. Η μετάφραση του άρθρου έγινε από το μπλογκ μας.
ΠΗΓΗ: http://everydayfeminism.com/2013/10/myths-and-facts-of-polyamory/
